Nieuwe basisschoolmethode Heb 't lef!

De Stichting Heb 't lef! heeft een inspirerende methode levensbeschouwing ontwikkeld voor alle kinderen in het openbaar primair onderwijs.

In de lessen levensbeschouwing is het vertrekpunt niet één bepaalde levensbeschouwing maar het kind zelf, dat zoekt naar een leidraad om zijn leven kleur te geven. Reflectie op levensvragen - afgeleid van levenservaringen - van individuele kinderen is daarom belangrijk in het vak. Het kind leert zijn persoonlijke levensbeschouwing steeds bewuster in te vullen, te verdiepen en desgewenst te vernieuwen.

Kenmerkend voor het vak is dat pluriformiteit, anders zijn en diversiteit erkend worden. In principe mag alles gezegd en gedacht worden binnen de les, het is een werkplaats voor eigen verkenningen. Het kind is subject van zijn eigen leerproces. Levensbeschouwing is een sociaal vak en draagt een duidelijk ontmoetingskarakter. Zowel leraar als kind zijn deelnemers in de dialoog. Uitgangspunt is de relatieve autonomie van de mens en zijn individualiteit die gericht is op verbondenheid met anderen. Levensbeschouwing is narratief en op beleving gericht.

Door expliciete aandacht te schenken aan burgerschapsvorming, sociale integratie en geestelijke stromingen speelt Heb ’t lef! in op enkele belangrijke maatschappelijke behoeften.

De methode is opgebouwd rond vier kernthema’s, te weten:

  1. Waarden & normen
  2. Lichtfeesten
  3. Lentefeesten
  4. Verhalen

Aan deze thema’s wordt vanuit een actief pluriforme zienswijze invulling gegeven. Dit houdt onder meer in dat kinderen gestimuleerd worden om met elkaar van gedachten te wisselen, hun mening te geven en (elkaar en zichzelf) kritische vragen te stellen.

Bij voldoende belangstelling wordt in het schooljaar 2012-2013 een supplement aangeboden rond de kernthema’s: (oer)elementen en levensbeschouwelijke stromingen.



Reacties op de methode



Digibord